Kovalar koyuyorum yere
Kanlar yere akmasın diye.
Her yerden kan damlıyor, yüzyıllardır bu böyle.
Toprak kana doyar zannediyoruz,
Ama tam tersi, toprak kana bağımlı olmuş,
kan aktıkça bağrına, "daha, daha" diye bağırıyor,
yırtıyor göğsünü, damlaları yutarcasına, höpürdeterek içine çekiyor.
kan kanı çekiyor, hepsi iz bile bırakmadan sünger gibi emilip gidiyor.
bu yüzden kovalar koyuyorum yere, toprak belki kansızlıktan geberir de,
akan kanlar durur diye.
ama biliyorum, insan var olduğu sürece, yaptığım nafile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder