17 Ağustos 2010 Salı

Geri Kafalı Adam!

Facebook, twitter hesabım yok, Messenger kullanmıyorum. Blackberry kullanmak zorunda kaldığım günleri nefretle hatırlıyorum. Telefonumu sadece konuşmak, mesaj atmak ve trafik durumunu görmek için kullanıyorum. Kısacası yenilikler, trendler, modalar, teknolojik gelişmeler; beni ıskalayıp duruyor.
Bu benim kişisel tercihim; bütün bunlarla içli dışlı olanları, bütün bu kanalları iş için kullananları eleştirmek değil bu yazının amacı. Sadece, ben neden uzak duruyorum onu belirtmek istiyorum.

Twitter: Zaten günümüz insanı, beyni cinsel organlarının hemen arkasına kayarak inmedi ise, duygularını açıklamakta zorlanıyor, düşünceleri kısır kalabiliyor; bir de bunun üstüne sen duyguları, biraz olsun çoşmak için fırsat bulduğunda, harf/ boşluk sayısı ile sınırlıyorsun. Klavyelerin üzerinde gezinmeye başlaması zaten başlı başına bir zor bir iş iken parmakların, bir de niye kısıtlama koyarsın! Twitçi olsam, şunları yazardım sadece alt alta:
- Yedim
- İçtim
- Sıçtım
- Uyudum
- Trafikte Sürünüyorum
Çok ilginç di mi! İyi takipler o zaman.

Facebook: İlkokul arkadaşım, canım benim; 25 senedir seni görmüyorum. Nasılsın? Evli ve 3 çocuklusun; Laos seyahatinden yeni döndün ve NASA'nın Yozgat ofisinde mi çalışıyorsun! Şahane; bu bilgiler ışında artık bir 30 sene daha seninle konuşmasak da olur!
Benim gibi anti-sosyal bir insan için Facebook'un kısa özeti budur. Ben zaten görüşmek istediğim arkadaşlarımla (sayıca az) biraraya geliyorum. Paylaştığım birşey kalmamış, ortak noktalarımız neredeyse olmayan; hayatlarımızın belirli bir dönemi üst üste gelmiş; ama iki tarafta da iz bırakmadığı için devamı gelmemiş ilişkileri Facebooktan canlandırmaya çalışmanın manası nedir? Bu bizlere ne katar?

Messenger: İnsanların birbiriyle iletişim kurmasının en ucuz ve pratik yollarından biri, kabul ediyorum. Ama benim gibi telefonda bile konuşmayı sevmeyen biri için aynı ayarda olduğu için kaybedenler listemde.

Daha liste uzayabilir; ama yazma amacım hala bir:
İnsanın yaradılış amacını bile paylaşmak, sevmek, sevilmek olduğunu düşünen bir insan; iletişimi bu kadar kolaylaştıran bunca araca neden sırt çevirir? Çünkü insan olarak her geçen gün daha ağır maskeler takmak zorunda kalıyoruz ve maskeler hala en çok yüz yüze görüşmelerde düşüyor. Ben insanı insan olarak seviyorum; ekranda/ cepte yazı, telefonda ses olarak değil. Bu nedenle bırakında sevdikleriyle içki sofrasında sohbet ederek, arada sırada telefonda hatır sorarak idare etsin, bendeniz teknoloji/ trend fakiri.